– शान्ति हमाल –
” ला खा।.. हार्नेहरुले मर्नुपर्छ। ”
” मलाई कता कता रोउँ रोउँ लागेर आयो। आखिर यसमा मेरो के नै दोष थियो र ? म के नै गर्न सक्थें र ? तर पनि….” मलाई लाग्यो निधि यस्तै भनिरहेकी हुँदी हो। निधि एउटी सानी गुडिया अनि म फोहोरको साथी काले।
म पेटीको किनारमा एउटा बूढो मान्छेसँग टाँस्सिएर सुतेको थिएँ। पुसको महिना, निकै जाडो थियो। एउटी छ सात वर्षकी केटी आएर एउटा गुडिया नजिकैको कन्टेनरमा फ्यालिदिई। मलाई त्यो गुडिया मन पर्यो। मेरो एकमात्र सम्पति जो हुदै थियो। मैले उसको नाम राखिदिएँ – निधि।
मैले सम्झिएँ – कति रमाइला थिए ती दिनहरु – जब मसँग सबैथोक थियो। बिहान बेलुका खेल्न पाइन्थ्यो। दिनभरी स्कूलमा साथीहरुसँग पढ्न अनि खेल्न पाइन्थ्यो। हामी शनिबारको दिन साथीहरु मिलेर टेर्सिंग बूढोको ब