आजको समाचार : ‘सरकारी राहत लिन खोजेको’ भन्दै निर्मलाकी आमालाई कुटपिट देखि मात्रिका यादव प्वाल टाल्दाटाल्दै हैरान !

आज अनलाइन खबर डटकमले प्वाल टाल्दाटाल्दै हैरान भइयो ! भन्ने हेडलाइनमा उद्योग वाणिज्य तथा आपूर्ति मन्त्री मात्रिका यादवले आयल निगमको वार्षिक उत्सवमा व्यक्त विचारलाई समाचार बनाएको छ।

यादवले नेपाल आयल निगम लगायत अन्य संसाथनको बारेमा बोलेको कुरालाई अनलाइन खबरले जस्ताको तस्तै राखेको छ।

यादवले भनेका छन्, ‘यो आयल निगम सरकारले नै चलाएको हो अहिलेसम्म। तर, यो छुट्टै टाइपको छ। प्वालै–प्वाल परेको छ। तेल बोक्ने भाँडोमा प्वालै–प्वाल परेपछि कति चुहिन्छ भन्ने कुरा आफैं बिचार गर्नुस्।

त्यो प्वालैप्वालमा ड्राइभर पनि, ढुवानीकर्ता पनि, निगमको हाकिम पनि, विक्रेता पनि, मन्त्रालयका सचिव पनि, मन्त्री पनि सबैले चुहिने ठाउँमा भाँडो थाप्ने काम भयो। अनि जनतालाई चाँही सुख्खा हुने। यसले सबै मार त जनतामाथि पर्छ। सबैले भाँडो थाप्न थालेपछि त तेल कम हुन्छ, अनि जनतालाई नै मार पर्ने अवस्था।

त्यस्तो संस्था, मैले हेर्दाखेरि त यो देशमा सरकार थियो कि थिएन, बिचित्रकै लाग्यो ! प्वालैप्वाल परेकोलाई टाल्दा–टाल्दा हैरान ! ठूलो, एउटै ल्याएर राख्दा त हुन्थ्यो, जता पनि चुहिनेखालको भएपछि गाह्रो हुने क्या !

जोजो लोटा थाप्थे, ट्यांकी, ग्यालिन थाप्थे, ती सबैको सहयोगले हामीले टाल्ने काम गरेका छौं। कुनै एउटा मन्त्रीले, सचिवले, जीएमले वा ढुवानीकर्ताले हैन, सबै मिलेका छन् यसमा। सबैको सहमति भएर नै हामी टाल्नेतिर लागेका छौं। अझै पनि पुरै टालिएको छैन। एउटा भन्छ नि चोरका लागि ताला के, बेइमानका लागि तमसुक के !

हाम्रो मधेसतिर भन्छ, बुद्धिभन्दा चोरबुद्धि भारी। हाम्रो दिमाख धेरै तेजिलो छ हेर्नुस्, ताला लागेको ट्यांकरबाट थोरै हैन, २४÷२५ लिटर पनि गायव हुँदोरहेछ। आँखा बन्द, डिब्बा गायब भन्छन् नि त्यस्तै।

त्यस्तै सेतोपाटी अनलाइनले वाइडबडीको कमिशन कसरी पत्ता लाग्ला? भन्ने हेडलाइनमा विशेष अदालतका पूर्व अध्यक्ष गौरी बहादुर कार्कीको विचार समावेश गरेको छ।

कार्कीको लेखमा भनिएको छ, ‘कमिशन विश्वव्यापी चलन हो। रोग हो। यसो नगरे व्यापार बढ्दैन। चल्दैन। अनि यही कमिशनमा हाम्रोजस्तो देशका मात्र होइन, विकसित देशका नेतासमेत फस्नु अस्वाभाविक होइन। धेरै वर्षपहिले जापानमा लकहिड कमिशन काण्डमा सरकार गिरेको थियो। भारतमा बोफोर्स हतियार खरिदमा प्रधानमन्त्री राजीव गान्धी सरकारलाई दोष लगाइएको थियो।’

‘हामीकहाँ सर्वोच्च अदालतमा कमिशन काण्ड भएको थियो। अदालतले वर्षौंदेखि न्यायाधीशहरुका लागि हलुका सवारीसाधन खरिद गर्दै आएको थियो। विभिन्न अदालत भवनहरू बन्दै आएका थिए। रामप्रसाद श्रेष्ठ प्रधानन्यायाधीश नियुक्त भएपछि ठेक्का दिँदा र सामान किन्दाको कमिशन कार्यालयको खातामा जम्मा गर्नुपर्ने नियम लागू गर्नुभयो। ती गाडी खरिदमा आएको कमिशन अदालतको सरकारी खातामा जम्मा गराउन रजिष्ट्रारसँग उहाँको विवाद बढेको थियो।’

‘गौर घटनाबाट सबैभन्दा बढी फाइदा उपेन्द्र यादवले लिए’ भन्ने हेडलाइनमा रातोपाटी अनलाइनले अन्तर्वार्ता छापेको छ। मधेस तराई फोरमका अध्यक्ष अमर यादवले उपेन्द्र यादवलाई भनेका छन्, ‘उहाँ जस्तो म झुठको खेती गर्न सक्दिनँ। जनतालाई भ्रममा राख्न सक्दिनँ। लासको नाममा राजनीतिक गर्न सक्दिनँ। जनता मार्न लगाएर म रमाउन सक्दिनँ। त्यही भएर म पछाडि छु, उहाँ अगाडि हुनुभएको छ।’

त्यस्तै नेपाल खबर अनलाइनले ‘सरकारी राहत लिन खोजेको’ भन्दै यज्ञराजले निर्मलाकी आमालाई गरे कुटपिट भन्ने हेडलाइनमा समाचार लेखेको छ। भीमदत्त नगरपालिका २ उल्टाखाम घरमा बिहीबार बिहान खाना बनाइरहेको बेलामा एक्कासी यज्ञराजले कुटपिट गरेको समाचारमा भनिएको छ।

यज्ञराजले भने श्रीमती दुर्गादेवीलाई कुटपिट नगरेको दाबी गरेका छन्। यज्ञराजले भनेका छन्, ‘किन सल्लाहबिनै रगत दिएको र राहत बुझ्न तयार भएको भनेर सोधेको चाहीँ हो। मैले शुरुदेखि नै छोरी निर्मलाले न्याय पाएपछि मात्रै राहत बुझ्ने घोषणा गरेको थिएँ, अहिले किन यसो गरेको भनेको हो।’

तर दुर्गादेवीले आफुलाई श्रीमानले कुटेको दाबी गर्दै भनेकी छिन्, ‘दुई छोरी स्कुल गएका थिए, म भान्सामा भात पकाइरहेकी थिएँ, यज्ञराजले मेरो घाँटी च्यापेर मसँग नसोधी रगत दिने अनि राहत बुझ्ने भन्दै कुटपिट गरे।’