अचम्म ! यति सस्तो क्यान्टिन : साढे ३ रुपैयाँमा एक प्लेट खाना

साढे ३ रुपैयाँमा एक प्लेट खाना खान पाइन्छ भनेर भन्दा कुन जमानाको कुरा गर्‌यो होला जस्तो लाग्ला तपाईँलाई। हुन पनि अहिले हाइवेका होटलहरुमा एक प्लेट मासु बिनाको खाना खान कम्तिमा पनि १२० रुपैयाँ पर्छ। तर यो उहिले बाजेको पालाको कुरा हैन, अहिलेको कुरा हो।

साथीहरु केही समयअघि घुम्न जाँदा सूर्य चुरोट बनाउने सिमरा, बाराको कारखाना पुगेर आएका थिए। त्यहाँ भित्रको क्यान्टिन देखेर उनीहरु तीन छक्क परेछन्। यति सस्तो पनि खाना पाइँदो रहेछ।

त्यो क्यान्टिनमा राखेको मेनु हेर्नुस् न, कति अचम्म लाग्दो छ। हामी महँगो हेरिरहने बानी परेकालाई त्यहाँ पैसामा लेखिएको कुरा रुपैयाँमा लेखिएको जस्तो लाग्न सक्छ। तर त्यो रुपैयाँ हैन पैसा नै हो।

यसमा भात ३५० ग्रामको ७५ पैसा लेखिएको हो। तर हामीलाई ७५ रुपैयाँ लेखिएको जस्तो लाग्न सक्छ। त्यसो त ७५ रुपैयाँ भए पनि यो सस्तो जस्तो लाग्ने अहिलेको जमाना न पर्‌यो। दाल २०० ग्रामको मूल्य चाहिँ ५० पैसा रहेछ। दुई थोक तरकारी ५०/५० ग्रामको ५०/५० पैसा गरी एक रुपैयाँ अनि चटनी एक चम्चाको २५ पैसा रहेछ। यो सब जोडेर दाल-भात-तरकारी-अचारसहितको एक प्लेट खानाको पर्‌यो ३ रुपैयाँ ५० पैसा।

मासु खानेहरुलाई पनि सस्तो हेर्नुस् त। १०० ग्राम मासुको १ रुपैयाँमात्र। १५० ग्राम माछाको पनि एक रुपैयाँमात्रै। दुध एक ग्लासको चाहिँ २ रुपैयाँ ५० पैसा रहेछ।

तपाईँले अरु कतै यति सस्तोमा खानेकुरा बेच्ने क्यान्टिन देख्नुभएको वा सुन्नुभएको छ? छ भने तल कमेन्टमा लेखेर जानकारी दिनुस् है।

कम्पनीले आफ्ना कर्मचारीहरुका लागि सुविधा दिन क्यान्टिनमा यति सस्तोमा खानेकुरा दिएको रहेछ। त्यतिमात्र होइन, त्यहाँ काम गर्ने कर्मचारीहरुले भाडा पनि तिर्न नपर्ने गरी उद्योगभित्रैको ६ बिघामा बनेको कोलोनीमा बस्न पाउने रहेछन्। एउटै घरमा खाँदिएर बस्नुपर्ने होइन, हरेकका लागि अलग्गै घर।  बत्ती पनि २० युनिटसम्म फ्री। २० युनिटभन्दा बढी चलायो भने मात्रै पैसा तिर्नुपर्ने।

यहाँ पनि ट्रेड युनियन नभएको होइन, छ। तर दलका ट्रेड युनियन छैनन्। कामदारहरुले मजदूर युनियन वा दलहरुलाई सुको पनि लेभी तिर्दा रहेनछन्। दलका नेताहरुलाई त फ्याक्ट्रीभित्रै पस्न दिँदा रहेनछन्। तलब भने कम्तिमा पनि २० हजार महिनामा  पाउने रहेछन्। यो भनेको नेपालकै सबैभन्दा बढी तलब पाउने कम्पनीमध्ये एक रहेछ।

सन् १९८५ मा  भारत-बेलायत-नेपालको स‍ंयुक्त लगानीमा यो बहुराष्ट्रिय कम्पनी स्थापना भएको रहेछ। सन् २००२ मा थप १० प्रतिशत सेयर खरिद गरी ५९ प्रतिशत स्वामित्व लिएपछि भारतको आइटीसी लिमिटेडको सब्सिडरी कम्पनीका रुपमा यो रहेको छ। यसको बाँकी सेयरमध्ये ३९ प्रतिशत नेपाली घरानासित र २ प्रतिशत बेलायतमा दर्ता भएको ब्रिटिस अमेरिकन टोबाको (इन्भेस्टमेन्ट) सित छ।

१० हजार किसान यो फ्याक्ट्रीका लागि कच्चा पदार्थ उत्पादनमा सक्रिय छन्। सिमराको फ्याक्ट्रीमा मात्रै ३ सय  ५० भन्दा धेरै कामदार/कर्मचारी रहेछन्।

अहो, यस्ता कम्पनीहरु अलि धेरै हुँदो हो त….हाम्रा दाजुभाइ दिदीबहिनीहरु विदेशमा मरिमेटी काम गर्नै पर्दैन थियो होला।