Skip to content

MySansar

A Nepali blog running since 2005. Seen by many as an antidote to mainstream media

Menu
  • Home
  • माइसंसारलाई पठाउनुस्
  • ट्विटर @salokya
  • मिडिया
  • Fact check
  • Useful Link
  • Donate
  • #WhoKilledNirmala
Menu

लघुकथा : मित्रता

Posted on January 9, 2016January 1, 2016 by mysansar

-हरिप्रसाद भण्डारी-

saturday-fictionहरिया पहाडको तल ठूलो उब्जाउ मैदान थियो । त्यहीँ आसपासमा दुईटा जीव थिए— एउटा सर्प र एउटा भ्यागुतो । सर्पले झुक्याएर खाला भनेर भ्यागुतो सधैं जोगिएर बस्थ्यो ।

एक दिन दुवैको जम्काभेट भयो । भ्यागुतो भाग्न खोज्दै थियो, सर्पले नम्र बोलीमा मित्र भनेर सम्बोधन ग¥यो र नजिकै बोलायो ।

”नडराउ, मैले तिमीलाई केही पनि गर्दिन । हेर, तिम्रो शरीर मेरो मुख र घाँटी भन्दा दुई तीन गुना ठूलो छ । मैले चाहेर पनि तिमीलाई खान सक्दिन । बरु आऊ मित्रताको सम्बन्ध बढाउँ । दुवैलाई फाइदा हुन्छ । हामी साथी साथी भयौँ भने हामीलाई कसैले पनि हेप्न र दुःख दिन सक्दैन ।”

भ्यागुतो अरू भ्यागुता भन्दा ठूलो थियो । उसले सर्पको घाँटी र आफ्नो शरीर हे¥यो अनि मनमनै विचार ग¥यो— “हो त नि, सर्पले चाहेर पनि मलाई खान सक्दैन । बलियोसँग मित्रता बढायो भने कसैले हेप्न सक्दैन ।”

मित्रताको सम्बन्ध गाँसियो । फट्याङ्ग्रा, पुतली, किरामकौडा जस्ता साना जीवजन्तु भ्यागुताले खाने भयो । ठूला जीवहरू सर्पले खाने भयो ।
मित्रताको सम्बन्ध जोडिएपछि दुवै जना सँगै बस्ने, सँगै हिँड्ने र आआफ्नो भागको आहारा खान थाले । सर्प जस्तो शक्तिशाली जीवलाई साथी बनाउन पाएकोमा भ्यागुतो दङ्ग थियो । उसका मनमा अलिअलि घमण्ड पनि पलाउँदै गइरहेको थियो ।

सर्प कम बोल्थ्यो । तर भ्यागुतो चाहिँ ट्वाँर ट्वाँर आवाज निकालेर समय समयमा कराईरहन्थ्यो । भ्यागुतो कराएको सुनेपछि अरू भ्यागुताहरू नजिक आउँथे। सर्पलाई आहारा खोज्न सजिलो भएको थियो ।

दुवैले खाँदाखाँदै त्यस क्षेत्रका भ्यागुता र किरा फट्याङ्ग्राहरू सकिँदै गए । भोकमरी लाग्ने सम्भावना देखियो ।

“मितज्यूलाई मैले मुखले बोकेर हिँडाउन सक्छु ।” एक दिन रुखको छहारीमा बसेको समयमा सर्पले भन्यो ।

“अँ होला !” भ्यागुताले पत्याएन ।

“ल हेर्नोस् ।” यसो भन्दै सर्पले भ्यागुतालाई पछाडिपट्टिबाट मुखमा हाल्यो र परसम्म कुदायो ।

“देख्नु भयो त ?” सर्पले भन्यो । “ऊ त्यहाँ फट्याङ्ग्रो छ खानोस् ।” खेतको आलीमा रहेको फट्याङ्ग्रोलाई देखाउँदै सर्पले भन्यो । सर्पको सहयोग र सदासयता देखेर भ्यागुतो दङ्ग प¥यो । जिब्रो फड्कारेर फट्याङ्ग्रो समात्यो र खायो ।

यो क्रम धेरै बेरसम्म चलिरह्यो । भ्यागुताले त्यति बेलासम्म किरा फट्याङ्ग्रा खाइरह्यो, जति बेलासम्म उसको मुख बाहिर थियो ।

अन्त्यमा भ्यागुताले अन्तिम फट्याङ्ग्रो समातेर निल्दै थियो, सर्पले पनि भ्यागुतालाई निल्यो ।

2 thoughts on “लघुकथा : मित्रता”

  1. Shankar says:
    January 14, 2016 at 2:24 pm

    यो कथा सारै मन पर्यो साएद आफु पनि तेस्तै परिस्थिति बाट गुज्रीरहेको भएर होला

    Reply
  2. jitu says:
    January 11, 2016 at 9:16 pm

    aha kya gajjab ko katha, Nepalko Rajneeti jastai

    Reply

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

माइसंसारलाई सहयोग गर्नुस्

माइसंसार पाठकहरुलाई स्वेच्छिक सहयोगको आह्वान गर्छ। तपाईँ इसेवामार्फत् वा तलको क्युआर कोडमार्फत् सहयोग गर्न सक्नुहुन्छ। विस्तृत यसमा पढ्नुस्।

Links

  • गृहपृष्ठ (Home)
  • मेरो बारेमा (About me)
  • पुरानो ब्लग (Archives)
  • माइसंसार इमेल

यो साइटमा भएका सामाग्रीहरु व्यवसायिक प्रयोजनका लागि कुनै पनि हिसाबले टेक्स्ट, फोटो, अडियो वा भिडियोका रुपमा पुनर्उत्पादन गर्न स्वीकृति लिनुपर्नेछ। स्वीकृतिका लागि [email protected] मा इमेल गर्नुहोला।
© 2023 MySansar | Powered by Superbs Personal Blog theme