१२ फोटोमा हेर्नुस् ९ जिल्लाका महिलाको दुःख

-राजु आचार्य-

आधा आकाश। जीवनरुपी रथको एक पांग्रा। आधा अंग। जीवन सृष्टिकर्ता। पुरुषको सफलतामा महत्वपूर्ण भूमिका। सहनसिलताको प्रतिक। मायाको खानी। यी सबैको पर्यायवाची शब्दहरु महिलाहरुको लागि त्यसै गाँसिएका होइनन्। महिलाहरुको निस्वार्थ माया र अविरल परिश्रमले गर्दा हुनुपर्छ।

केही सहरिया महिलालाई छाड्ने हो भने अधिकांस महिलाको अवस्था उस्तै छ- दुःखदायी। नेपालका महिलाले पाउने दुःखको कुनै लेखाजोखा नै छैन। बिहानै उठेदेखि बेलुकीसम्म महिलाहरुको भूमिकाहरुको बारेमा शब्दमा बयान गर्न खोज्नु उनीहरुको अपमान हुनेछ। यी सबै फोटोहरुले नेपालका दूरदराजका महिलाहरुको अवस्थालाई प्रतिनिधित्व गरिरहेका छन्। सलाम छ महिलाहरुको महिमालाई।

घाँस काट्नु, बच्चा समाल्नु सामान्य हो यिनका लागि। घर फर्केर भात पकाउनु त छँदैछ (चितवन जिल्ला)

कम्तिमा ६ र बढीमा १२ वटासम्म बच्चाको हेरविचार गर्नु चेपांग महिलाको लागि सामान्य नै हो। काम गर्दागर्दै कान्लोमा राखेको बच्चा रोएपछि दुध पिलाउँदै (चितवन जिल्ला)

घरको कम भ्याएर दिनभर भेडा चराउन जाँदै बारपाक गाउँकी महिला (गोरखा जिल्ला)।

श्रीमान विदेश थिए। बिरामी ससुरा र ३ वटा बच्चा समेतको हेरविचार गर्दै आएकी थिइन्। भूकम्पले घर ध्वस्त बनाएपछि बनाउने जिम्मा पनि यिनकै काँधमा आएको थियो।(धादिंग जिल्ला)

सामुदायिक कुलो मर्मतका लागि अमलटारीमा भेला भएका महिलाहरु । (नवलपरासी जिल्ला)

टिनको छाना, जेष्ठको महिना , चितवन जस्तो ठाउँ गर्मि त हुने नै भो । बच्चाहरुलाई स्कूल पठाऊन छिटो छिटो खाना पकाउदै । (चितवन जिल्ला)

दिनभर भैंसी चराएर सानो दाउराको मुठोसँग घर फर्कँदै। (पर्सा जिल्ला)

परिवारको गुजारा चलाउन गुन्द्रुक, साग लगाएतका विभिन्न सामानहरु स्थानीय बिहीबारे हाट बजारमा बेच्दै । (संखुवासभा जिल्ला)

खेत हेर्दै नातिसँग चिसापानीमा (रामेछाप जिल्ला)

लेकको साग बोकेर समरबाट तल झर्दै (मुस्तांग जिल्ला)

ऊन काट्दै बारपककि महिला (गोरखा जिल्ला)

बजारतिर जाने र दाउरा बोकेर आउने महिलाहरुको भलाकुसारी (हुम्ला जिल्ला)